საქართველოს ეროვნული არქივის მიერ სოლიდარობის ფონდში გადარიცხული თანხები
მარტის თვეში გადაირიცხა:
548
₾
დღევანდელი მონაცემებით სულ გადარიცხულია:
53971
₾
მარტი
548
₾
en
მენიუ
ჩვენ შესახებ
ისტორია
სტრუქტურა
მენეჯმენტი
საჯარო ინფორმაცია
ახალი ამბები
საზოგადოებასთან ურთიერთობა
საერთაშორისო ურთიერთობები
სამართლებრივი აქტები
კარიერა
კითხვა-პასუხი
ღონისძიებები
არქივები
უახლესი ისტორიის ცენტრალური არქივი
საისტორიო ცენტრალური არქივი
კინოფოტოფონოდოკუმენტების ცენტრალური არქივი
ქუთაისის ცენტრალური არქივი
ტერიტორიული ორგანოები
საარქივო დოკუმენტები
საარქივო ფონდები
საარქივო კოლექციები
გამოფენები
2024
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
2011-2015
საარქივო ფილმების ფესტივალი TIAFF
თბილისის საარქივო ფილმების IV საერთაშორისო ფესტივალი 2025
თბილისის საარქივო ფილმების საერთაშორისო ფესტივალი 2024
კონფერენციები
X საერთაშორისო სამეცნიერო კონფერენცია - 2025
IX საერთაშორისო სამეცნიერო კონფერენცია - 2024
მულტიმედიური გვერდები
ისტორიული მოვლენები
ცნობილი ადამიანები
საინტერესო ამბები
პროექტები
საჯარო ლექციები, პრეზენტაციები, ჩანაწერები
იუნესკოს მსოფლიო მეხსიერების რეესტრი
პირველი რესპუბლიკა - საგანმანათლებლო პროექტი
სტუდენტური სამეცნიერო პროექტი
ხელნაწერთა ანალიტიკური კატალოგი
დიგიტალიზაცია
გენეალოგია
საგამოფენო პავილიონი
სერვისები
დისტანციური მომსახურება
საცნობარო მომსახურება
მკვლევართა დარბაზი
დიგიტალიზაციის სერვისი
აუდიოსტუდია
დოკუმენტების სამეცნიერო-ტექნიკური დამუშავება
დოკუმენტების დროებით სარგებლობაში გაცემა
კინოთეატრი
კითხვარები
პუბლიკაციები
სამეცნიერო პუბლიკაციები
კონფერენციის მასალები
საიმიჯო მასალა
ელექტრონული კატალოგები
ფონდების და ანაწერების კატალოგი
კინოკატალოგი
საკომლო ჩანაწერების კატალოგი
მეტრიკული წიგნების საძიებელი
ფოტოკატალოგი
საქართველოს პირველი რესპუბლიკა
წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრთა საძიებელი
აფხაზეთის ვირტუალური არქივი
ბიბლიოთეკის კატალოგი
თბილისის გუბერნიის ჟანდარმთა სამმართველო
დოკუმენტები საქართველოსა და ამიერკავკასიაში მცხოვრები გერმანელების შესახებ
პერსონალურ მონაცემთა დაცვა
კონტაქტი
ადაპტირებული გვერდი
კინოთეატრი
ფოტომასალა
პროექტები
ქართული სიძველეები
ფოტომასალა
ფოტოგალერეა
.jpg)
.jpg)
.jpg)
![სანაწილე (ლუსკუმა) <br>
სანაწილე ყაზბეგშია ნაპოვნი. <br>
ლუსკუმაზე იკვეთება სხვადასხვა დროის ჭედურობა, მათ შორის მაცხოვრის ხელთუქმნელი ხატის გამოსახულება. დღეისათვის სანაწილე დაკარგულად ითვლება. <br>
გადაღების ადგილი: ყაზბეგი <br>
[XIX საუკუნის მეორე ნახევარი]](https://archive.gov.ge/storage/images/a_802_174.jpg)
![სახარების შესანახი ვერცხლის ჭედური ყუთი (ლუსკუმა) <br>
XVII-XVIII საუკუნეები <br>
გადაღების ადგილი: კაცხის მონასტერი <br>
[1919 წელი]](https://archive.gov.ge/storage/images/a_802_30.jpg)
![გელათის მონასტრის სიძველეები <br>
ფოტოზე წარმოდგენილი საგანძურიდან დღემდე მხოლოდ ნაწილმა მოაღწია: <br>
სამღვდელმთავრო შესამოსელი დაცულია საქართველოს ეროვნული მუზეუმის შალვა ამირანაშვილის სახელობის საქართველოს ხელოვნების მუზეუმში: 1) ეპიტრაქილი, 1743-1773 წლები. ახლავს ბესარიონ კათოლიკოსის (1743-1773 წლები) საქტიტორო წარწერა; 3) საკოსი, ათორმეტი დღესასწაული, XVIII საუკუნის
პირველი ნახევარი; 4) მიტრა, ზიარების, ფერხთა ბანის, სერობის, აგრეთვე ჩვილედი ღმრთისმშობლის გამოსახულებებით, XVI-XVII საუკუნე; 6) მიტრა, კომპოზიცია: ზეციური სამოთხე, XVII საუკუნე; 7) მიტრა ხარების, მაცხოვრისა და ქერუბიმების გამოსახულებით, XVII საუკუნე. <br>
დღეისთვის არ იძებნება: 2) ომოფორი; 5) მიტრა; 8) სამღვდელმთავრო საგვერდულები; 9) ბარძიმი და საზიარებელი კოვზი; 10) ფეშხუმი ვარსკვლავით; 11) ქოშები; 12) სახარება ჭედური ყდით. <br>
ხელნაწერი მთლიანად ეტრატზე ყოფილა გადანუსხული; ტექსტს ერთვოდა მახარებლების მინიატურები და არაერთი ანდერძი; წინა ყდას ამკობდა ღმრთისმშობლისა და მთავარანგელოზების მინანქრული გამოსახულება, ხოლო უკანა ყდას – წმინდა დემეტრეს მინანქრის ხატი. XIX საუკუნის 80-იან წლებში სახარება მონასტრიდან გაიტანა თბილისელმა ფოტოგრაფმა საბინ-გუსმა. ამის შემდეგ სახარების კვალი გაქრა, ხოლო ყდაზე დაკრული ორი ხატი მოგვიანებით აღმოჩნდა ჯერ ი. ბალაშოვის კოლექციაში, შემდეგ კი: ღმრთისმშობლის გამოსახულება ბრიუსელში მდებარე Stoclet Palace-ში, წმინდა დემეტრეს მინანქრის ხატი კი – ჯერ მ. ბოტკინთან, ბოლოს კი ბერლინის Shlossmuseum-ში. <br>
გადაღების ადგილი: გელათის მონასტერი;
<br>[XIX საუკუნის II ნახევარი]
<br>დიმიტრი ერმაკოვის კოლექცია.](https://archive.gov.ge/storage/images/hfghfhhfhfh.jpg)
![მთავარანგელოზ მიქაელის ხატი <br>
1885 წლამდე ხატი ჯუმათის მონასტერში ინახებოდა. ის ოქროსი იყო, ტიხრულ მინანქარში შესრულებული, 10 მედალიონი ამკობდა და უკანა მხარეს „სუანთა ერისთავის“, გიორგი გურიელის წარწერა ჰქონდა. შემდეგ ხატი „რესტავრაციის“ მიზეზით მონასტრიდან გაუტანიათ და უკან აღარ მოუბრუნებიათ. ხატიდან მოხსნილი 6 მედალიონი ვერცხლის ახალ ხატზე დაუკრავთ და ასეთი სახით ჩაუბარებიათ მონასტრისთვის. 1889 წელს გურიაში ჩასულმა დიმიტრი ბაქრაძემ და ნიკოდიმ კონდაკოვმა სწორედ ეს ახალი ხატი ნახეს, რომელიც ამჯერად უკვე შემოქმედის მონასტერში იყო დაცული. <br>
ახალი ხატი 6 მედალიონით, ისევე, როგორც მიქაელ მთავარანგელოზის ოქროს ხატი, დაკარგულად ითვლება. დანარჩენი 4 მედალიონი რუსეთში მ. ბოტკინისა და ა. ბობრინსკის კოლექციებში მოხვდა. მათგან ორი, მაცხოვრისა და წმინდა დიმიტრის გამოსახულებით, 1923 წელს რუსეთიდან საქართველოში დააბრუნეს და
ამჟამად ხელოვნების მუზეუმის ექსპონატებია. მესამე და მეოთხე მედალიონები კი, წმინდა გიორგისა და წმინდა თევდორე სტრატილატის გამოსახულებით, 1924 წლიდან სანკტ-პეტერბურგში ერმიტაჟსა და რუსულ მუზეუმში ინახება. <br>
გადაღების ადგილი: გურია, ჯუმათის მონასტერი; <br>
[1878 წელი] <br>
დიმიტრი ერმაკოვის კოლექცია.](https://archive.gov.ge/storage/images/fgfgg.jpg)
![ჭალის მონასტრის საწინამძღვრე ჯვრები <br>
ჯვრები დაკარგულად ითვლება. <br>
პირველ ჯვარზე, შუაში, ჯვარცმის, გვერდებზე: ღვთისმშობლისა და წმინდა მოციქულ იოანე ღვითისმეტყველის გამოსახულებაა, ჯვრის ზედა ნაწილზე გამოსახულია წმინდა გრიგოლ ღვთისმეტყველი; ქვედაზე კი - 1722 წლის მხედრული წარწერა: „ქ. ჩვენ, გივის ამილახორის ძემ გიორგიმ ეშიკაღაბაშმა მოვაჭედინეთ ხატი ესე წმინდის გრიგოლის სულისა ჩვენისა სახსრად, ამინ“.
გადაღების ადგილი: ქვემო ჭალა; <br>[1875-1895] <br> ფოტოგრაფი: ალექსანდრე როინაშვილი.](https://archive.gov.ge/storage/images/a3_calendar9.jpg)
![ფერისცვალების ჭედური ხატი, 1008 წელი <br>
1873 წელს დიმიტრი ბაქრაძის მიერ პირველად აღიწერა გურიის მონასტრები. მეცნიერი მიუთითებს სამი ფირფიტის შესახებ, რომლებზეც სახარებისეული სიუჟეტებია გამოსახული. ეს ფირფიტები ოდესღაც ერთი მთლიანობის ნაწილი უნდა ყოფილიყო. მათგან ორი – იერუსალიმად შესვლა და ჯვარცმა – ერთ დაფაზე იყო
დაკრული და შემოქმედის მონასტრის ღვთაების ეკლესიაში ინახებოდა, ხოლო მესამე, ფერისცვალების გამოსახულებით, მონასტრის ზარზმის ტაძარში იყო დაცული.<br>
ფერისცვალების ხატის უკანა მხარეს შესრულებული ყოფილა წარწერა, რომლის მიხედვით დაახლოებით XVII-XVIII საუკუნეებში ნაკეთობა განუახლებია და თავიდან შეუჭედავს შემოქმედის მონასტრის წინამძღვრის, იაკობ დუმბაძის ძმას – იესეს.
<br>ფერისცვალების ხატზე, ტრადიციისამებრ, გამოსახულია მაცხოვარი, მისგან მარცხნივ და მარჯვნივ – ელია და მოსე წინასწარმეტყველები, პირქვე დამხობილნი არიან მოციქულები: პეტრე, იოანე და იაკობი. ხატს აქვს დიდი ასომთავრული წარწერები: „ფერისცვალება“, „წ(მიდა)ჲ [ე]ლია“ და „წ(მიდა)ჲ მოსე წ(ი)ნასწ(ა)რმ(ე)ტყველი“. <br>
ფირფიტების შექმნის თარიღი – 1008 – წელი დატანილი იყო ჯვარცმის ხატზე.
<br>
სამივე ფირფიტა, სხვა საგანძურთან ერთად, უკვალოდ გაქრა საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ, კერძოდ კი 1923-24 წლებში, გურიაში მიმდინარე ანტირელიგიური კამპანიის დროს.
გადაღების ადგილი: შემოქმედის მონასტერი; თარიღი: [1913 წელი]; <br>
ფოტოგრაფი: თეოდორ კიუნე; დიმიტრი ერმაკოვის კოლექცია.](https://archive.gov.ge/storage/images/a3_calendar8.jpg)
![ქვა ასომთავრული წარწერით <br>
ქვა დაკარგულად ითვლება<br>
კაცხის მონასტერი <br>
წარწერის მიხედვით, ეკლესიის მოძღვარი ჯიხუაის ძე მოხსენიებას ითხოვს. ამჟამად ქვის ადგილსამყოფელი უცნობია. <br>
გადაღების ადგილი: კაცხის მონასტერი <br>
[1919 წელი] <br>
ფოტოგრაფი: თეოდორე კიუნე; <br>
დიმიტრი ერმაკოვის კოლექცია.](https://archive.gov.ge/storage/images/a3_calendar7.jpg)
![იერუსალიმად შესვლა, წმინდა მოციქული იოანე ღვთისმეტყველი
<br>
ხატი დაკარგულად ითვლება. <br>
გადაღების ადგილი: შემოქმედის ეპარქია. <br>
[1913 წელი] <br>
დიმიტრი ერმაკოვის კოლექცია](https://archive.gov.ge/storage/images/a3_calendar4.jpg)
