ნევმებით გაწყობილი ერთ-ერთ უადრესი ქართული ხელნაწერი. გადაწერილია კალიგრაფიული ნუსხურით. საზედაო გრაფემები, სათაურები, ანდერძი და ნევმები შესრულებულია სინგურით. მიუხედავად ფრაგმენტული ხასიათისა, შენარჩუნებულია ანდერძი, რომელიც მთავრულითაა ნაწერი: „გლახაკი მონაჲ შენი [...], წმიდანო ღმრთისანო, მომიჴსენეთ“. ეტრატი, ზომა: 14.4X10.5

ნევმები ძველი მუსიკალური ნიშნებია, რომელთა ჩამოყალიბებას სპეციალისტები დაახლოებით VIII-IX საუკუნეებისათვის ვარაუდობენ. ქართულად ნევმირებული საგალობლების შემცველი კრებულები X საუკუნიდან ჩნდება. მათგან ყველაზე ცნობილია მიქაელ მოდრეკილის „იადგარი“ (977-978).

გამოცემულია „ნევმირებული ძლისპირნი“, რომელიც ამ თემაზე ერთ-ერთ საუკეთესო აკადემიურ გამოცემას წარმოადგენს და, ზოგადად, ქართული სანოტო ნიშნებით გაწყობილი ტექსტების შემცველი ხელნაწერები საზოგადოების განსაკუთრებულ ინტერესს იწვევს.

თუმცა, ეროვნულ არქივში დაცული წინამდებარე ხელნაწერი სამეცნიერო მიმოქცევაში ჯერ არ ყოფილა. ამჟამად მიმდინარეობს მისი ტექსტოლოგიური შესწავლა.